XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Halaxe gertatzen da
Izan ere,
Haurgaltzea, orduan, nobelaren funtsezko gai bihurtu da (ez arazoa nobelaren hasieran agertzen delako bakarrik, noski, baina horrek ere lagundu egiten du, dudarik gabe).
Berdin gertatzen da Txillardegiren
Bertan, Txillardegik engainaturiko emakume baten historia kontatzen digu.
Nobelaren lehen aldean, Elsaren ezkontzaren berri jakingo dugu, ezkondu zenetik senarraren engainuaz jabetu arteko prozesu guztia eta senarraren engainuaren gora beherak.
Engainua, berriz, hasiera-hasieran dago kokaturik, eta hala, aurreko urteetako historia ere kontatzen zaigun arren, historia horren funtzioa engainua azaltzea eta osatzea besterik ez da izango.
Engainuak hartu duen leku berezia dela-eta, azken batez, ordura arteko historia osoa engainuari begira geratu da, berau azaltzeko eta dituen ondorioak hobeto ulertarazteko (hain zuzen ere, engainu hori gogorragoa izango da, aurreko urteetako historiari esker, Elsaren zoritxarraren berri dakigunean, izan ere, haurrik ezin edukitzean, bizitza nahi ez bezala etorri zaiolarik, senarra zeukan gauza bakarra bait zen).
Nobelaren erritmoa astunduz ere, hau da, pasarte jakin baten deskribapenerainoko tartea luzatuz, pasarte horri garrantzi berezia ematen zaio.
Esperantzarik eza azpimarratzeko, ostera, Txillardegik arindu egiten du nobelaren erritmoa eta bat-batean, ia abisatu gabe, Luc beste emakume batekin aurkezten digu.
Elsaren etsipena eta gizonekiko mesfidantza azpimarraturik geratzen dira horrela, nobelaren gune izango diren sentimendu biok, hasiera-hasieratik azaldurik egongo dira.
Zeintzu ondorio atera ditzakegu guzti honetatik? Bi behintzat bai.
Lehendabizi esan behar dugu historia hitzaldiaren menpekoa dela.
Ikusi dugunez, hitzaldiak